Uchwała nie została przez Zjazd przyjęta
Wnioskodawcy: Delegaci Chorągwi Gdańskiej: phm. Lucjan Cyryl Brudzyński, hm. Bogdan Formella, pwd. Michał Buczyński, hm. Wojciech Konieczny, phm. Jolanta Błaszkowska, phm. Mariusz Portjanko, hm. Marta Maciejewska, pwd. Seweryn Kieszkowski, hm. Bogdan Mierzejewski, hm. Małgorzata Sinica
Minionych kilkanaście lat i doświadczenia żmudnej przebudowy Państwa Polskiego, a także naszej organizacji, uświadamiają nam - delegatom na XXXIII Zjazd ZHP, potrzebę powrotu do kwestii historii ZHP sprzed 1989 roku. Takie jest oczekiwanie środowisk harcerskich i społeczeństwa. W przeszłości władze naczelne ZHP podejmowały już uchwały w tej sprawie, tj.:
• Uchwała nr 11 Rady Naczelnej ZHP z dnia 17 czerwca 1989 r. w sprawie stosunku harcerstwa do swej historii
• Stanowisko XXVIII Zjazdu ZHP w sprawie historii harcerstwa z dnia 8 grudnia 1990 r.
• Stanowisko Rady Naczelnej ZHP z 4 kwietnia 1992 r. w sprawie przeszłości ZHP.
We wszystkich trudnych okresach swojego istnienia Harcerstwo przetrwało tylko dzięki ludziom. Instruktorzy byli i są odpowiedzialni za oblicze ideowe Harcerstwa i jego wizerunek realizowany osobistym przykładem i działalnością w organizacji. Wiemy, że w historii Związku Harcerstwa Polskiego, która jest istotną częścią historii naszej Ojczyzny, zapisały się różne fakty - twórczy wysiłek założycieli Harcerstwa, budowa i rozwój przedwojennego ZHP, heroiczne dokonania wojenne, wielka i pozytywna praca wielu instruktorów w trudnych dla Harcerstwa latach 1945 - 1989. Szczególnie złożone i bolesne są jednak niektóre fakty z tych lat.
Oceniamy negatywnie czasy, w których Związek Harcerstwa Polskiego zmuszony był do przyjęcia w przepisach swojego statutu przewodniej roli Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Takie sformułowanie, jak i codzienna praktyka w wielu środowiskach harcerskich zaprzeczały tradycyjnym ideom polskiego Harcerstwa, burzyły sumienia wielu wartościowych harcerzy i instruktorów. Praktyka działania niektórych ówczesnych władz ZHP krzywdziła uczciwych i prawych ludzi, często powodując ich odejście, a nierzadko represje i szykany w swoich środowiskach. W czasach tak wielkiej dominacji komunistycznego państwa nad naszą organizacją i często obecnych przejawów zła, bardzo wielu instruktorom udało się, nierzadko za cenę heroicznych poświęceń i trudnych kompromisów, ochronić i krzewić tradycyjne wartości harcerskie w kolejnych pokoleniach młodych Polaków.
Oceniamy negatywnie te wszystkie czyny i działania instruktorów ZHP, którzy w okresie PRL, działali na szkodę harcerzy i instruktorów harcerskich, przyczyniali się do ich prześladowań; którzy swoim działaniem doprowadzali do skrzywdzenia i cierpienia wielu niewinnych ludzi Harcerstwa, łamali im sumienia, szykanowali ich i niszczyli w środowiskach, w szczególności w trakcie świadomej współpracy ze służbami bezpieczeństwa totalitarnego państwa.
W naszej działalności nawiązujemy wprost do dorobku wielu pokoleń harcerskich, począwszy od założycieli naszego ruchu na ziemiach polskich. Naszą tożsamość określają tradycyjne wartości harcerskie: wiara w Boga, patriotyzm, honor, uczciwość, czystość, umiłowanie prawdy, braterstwo, pokora. Jako Związek Harcerstwa Polskiego - wielka rodzina wspaniałych pokoleń polskich harcerek i harcerzy, spadkobierca i kontynuator przedwojennych wartości harcerskich, mając świadomość złożoności i głębi uwarunkowań historycznych jako najwyższa władza Związku Harcerstwa Polskiego -XXXIII Zjazd ZHP przeprasza wszystkich, wobec których zawiniliśmy, których niegodni członkowie naszych szeregów skrzywdzili, wobec których w trudnej historii zachowaliśmy się niegodziwie, których Związek pozbawił członkostwa za ich poglądy i kultywowanie tradycyjnych wartości Harcerstwa. Prosimy o wybaczenie.
Czuwaj!
XXXIII Zjazd ZHP
{mos_sb_discuss:15}